Rozdział II - Wszystko od nowa

Piątek
Godzina 18: 21

Minęło ponad półtora roku od tragicznego incydentu, który wydarzył się na służbie.
Nick tracił nadzieję, że Judy kiedykolwiek się obudzi z śpiączki, mimo to codziennie przychodził do niej z bukietem kwiatów, dziś nie było inaczej. Jak zwykle zjawił się z upominkiem trzymanym w ręku. Przysiadł przy niej i opowiadał jej co działo się w pracy mając nadzieje, że go słyszy.
Wizyty te jednak budziły w nim coraz większe poczucie winy i obwiniał tylko siebie.
Westchnął i powiedział sam do siebie -Proszę, obudzi się..-

Nagle stało się coś niezwykłego. Oczy Judy powoli zaczęły się otwierać. Nick gdy tylko to zobaczył podniósł się gwałtownie z krzesła i powoli zbliżył do Judy.

-Karotka!- wyszeptał głośno.

Spojrzała na niego i uśmiechnęła się delikatnie.

-Nick.. jak miło cię widzieć..- wychrypiała cicho z braku sił -Gdzie ja jestem..?- zapytała niepewnie.

-Leżysz w szpitalu, nie pamiętasz nic co się stało?- był nieco zdziwiony, może to chwilowa "amnezja" pomyślał.

-Nie..- wydusiła z siebie mrużąc oczy

-Potrącił cię.. nie ważne, grunt, że żyjesz.- przytulił się do niej (po przyjacielsku) i dziękował w głebi ducha, że w końcu się wybudziła.